Bloggfærslur mánaðarins, nóvember 2008

...GAME BOY KYNSLÓÐIN OG FLEIRA ....ÞETTA REDDAST ALLTAF...

                               

 

       

Skemmtileg og frekar fjörug vika að baki og önnur spennandi framundan...ekki eins og það sé eitthvað leiðinlegt að vera ég...he he...

  

Familían er í fínum gír...allir hressir og sprækir...sumir með smá hósta...en við erum bara jákvæð og glöð svona á heildina litið...

  

Varð náttla að stríða Elstamanni fyrst ég fékk tækifæri til þess...thí hí...en hann kom heim þegar fréttatíminn var að klárast eitt kvöldið og ég var voða mædd þegar hann spurði:“ hæ...hvað segið þið???“

  

Ég sagði að nú væri komið endanlega í ljós að hver íslendingur skuldaði fjóra og hálfa milljón og nú yrðum við bara að fara að boirga...

 

Hann::: Neeeei????

 

Ég: Jú kallinni minn...þú skuldar fjóra og hálfa millu eftir fíflaskap útrásarmannanna...

 

Hann...Nei....ert´ekk´að grínast????

 

Ég: Nei...þetta er ekki grín...

 

Hann: Djöh...maður....skulda ég?

 

Ég: Já, fjóra og hálfa...og fjölskyldan samanlagt tuttuguogtvær millur...ekkert smá flott...ha?

 

Hann: Ég trúi þessu ekki...hvernig á ég að borga... ég meina.... vááá.... ég...vááá...ógeðslega er þetta glatað...eru allir að skulda?´´´líka smábörn???

 

Ég: Já...

 

Hann...Allt út af einhverjum vitleysingjum...

 

Ég: Já...allt út af peningaflippi einhverra hálfvita sem taka svo ekki ábyrgð á sjálfum sér...

 Hann: Ohhh...ég sem er að safna fyrir bílfprófinu...ohhh....djöhhhh...ég trúi þessu ekki...ohhh....! 

Og þá sprakk mamman...

 

  

En...þetta er svosem ekki fjarri lagii....ef aðgerðaráætlunin okkar á að endurspeigla heimsku annarra landa þá náttla enda nú blessuð börnin okkar með þessar skuldir...sem er náttla algerlega fáránlegt...

Hins vegar hef ég þá trú að þessi „Game Boy“ kynslóð sem er að vaxa upp núna...vön að fá alla hluti STRAX...svörin koma strax í næsta borði í tölvuleiknum og allt gerist svo hratt og auðveldlega...þessi kynslóð mun spjara sig...þessi kynslóð mun drífa þetta skuldadæmi af og koma klakanum í plús á stiuttum tíma...því þessi kynslóð hefur kjarkinn og þorið...og lætur ekkert stoppa sig...þau kunna ekki að bíða...og þess vegna láta þau verkin tala....milli letilúranna VERÐUR eitthvað að vera í gangi...eitthvað að gerast...

Þau hætta í vinnunni ef þeim finnst leiðinlegt...þau fara þegar þeim finnst kominn tími til...þau gera það sem þeim finnst réttast á því augnabliki...og þau munu örugglega komast í gegnum skuldirnar eins og að drekka vatn...

  

Og...kannski hafa þau líka olíuna til að markaðssetja...og endalaus sprotafyrirtæki sem þau þora að veðja á án þess að leggja fé eða áhættu í þau....þau hafa fiskinn og orkuna..álið og landbúnaðinn...og ég er viss um að þau hafa þegar lært af mistökum forveranna...

  

Þau munu leggja áherslu á að kjósa fólk en ekki flokka....enda flokkarnir að deyja út....þau munu setja á þjóðstjórn...ef hún verður ekki þegar komin... og lýðræðið mun verða mun áþreifanlegra en nú er...þau munu virða það og þau munu njóta þess....þau munu lifa lífinu í samhengi...vinna saman og gera vel...

Ég hef fulla trú á að mín elliár verði góð og að það sem ég hef lagt til í uppeldinu fái ég sannarlega til baka...mín kynslóð verður ekki geymd eða gleymd...næstum svelt...heldur fær að njóta þess að hvílast...áhyggjulaus og sátt...vitandi að öllu er óhætt...geta treyst...

Ég er sko alveg viss...

  

Ég held...að þó við berjumst við að ná stöðugleika í augnablikinu...koma hlutunum í lag og finna leiðir og lausnir...þá er framtíðin björt...ekki spurning...og við munum eiga eftir að þakka fyrir þessa kúvendingu...og koma heil og sterk út úr henni....

  

Jákvæð...bjartsýn og lífsglöð...því þetta er sko ekki neinn endir...nema kannski á kapitalimanum...flokkapólitíkinni og Davíðsheilkenninu....

 

Við fengum frábæran fyrirlesara til að koma til okkar í vinnuna á miðvikudaginn var...þar sem hann fjallaði um það að hafa GAMAN í vinnunni...

Valgeir Skagfjörð fór á kostum og við lágum í kasti allan tímann...sennilega aþþí það ER SVOOO gaman í vinnunni...he he..

  

Hann var með okkur í fjóra tíma og okkur leiddist ekki í mínútu...sem hlýtur að teljast meðmæli....en hlógum að minnsta kosti tvö aukaár ef ekki fleiri bara...

 Og svo ÖSKRUÐUM við öll saman...til að losa um spennuna...

Ó mæ god....BARA gott....

  

Ég er reyndar búin að vera kvefuð og hás alla vikuna og átti svosem ekki mikið í öskrið...en lá þó ekki á liði mínu og lét vaða...hása ljónynjan lætur sko ekkert stoppa sig...múhaha..!!!!

 

Svo var frænkuuboð á fimmtudaginn...ógeð skemmtilegt...mikið talað og mikið hlegið...

Það ríkir bara bjartsýni í þeim hópi og við erum sko ekki hræddar við framtíðina...ónei....

  

En við komumst að einu...mikilvægu...

Ef einhver var að tala um að eitthvað kostaði... tja... fimmþúsundkall...eða tíu...þá var bara enginn með...vissum ekki hvað var verið að tala um...???En um leið og eitthvað fór að snúast um milljarða...þá vorum við sko að tala saman....

Maður er bara ekki að nenna að tala um klínk...

  

Föstudagurinn var pínu heví...eða þannig...

Það er verið að stækka skólann...á að bæta við tveimur deildum...svo það er mikið rask í húsinu....rafmagnið alltaf að fara af og alls konar hlutir í ólagi...

 

Á fimmtudaginn var svo rafmagnið bara tekið af eftir hádegi...og nýbyggingin tengd við þá gömlu...svo nú átti allt að vera komið í himnalag...

Nema...þegar við erum í kaffi að morgni föstudags...sjáum við að miðdeildinni slær út...

Það var dimmt...enda klukkan korter yfir níu að morgni...svo við vissum að þær myndu koma fram og slá inn rafmagninu aftur...en vorum soldið pirripú yfir þessu verklagi rafvirkjans...

  

Kokkurinn heyrði að við vorum að tala um að deildinni hefði slegið út...svo hún rölti sér inn í þvottahús til að slá rofann aftur inn...en viti menn...þá var bara þykkur reykur og læti þarna inni...taflan neistandi og lyktin sem barst fram skelfileg...það var semsagt að kvikna í...

  

Við ákváðum því að fara inn á deildarnar okkar og koma öllum út strax...

 

Við mátum hættuna þannig að‘ við gætum klætt litla fólkið í galla og skó...og vorum ógeð snöggar að koma 45 börnum út í myrkur og kulda...

 

Og rafmagnið var náttla farið af öllu húsinu...

  

Slökkviliðið kom með látum...reykkafarar og alles...löggan og sjúkraflutningamenn...allir æá harðahlaupum... og börnin voru steinhissa á þessum látum enda höfðu þau enga hugmynd um hættuna sem hafði skapast í skólanum...

 

Elstu börnin voru þó alveg meðvituð...þau höfðu jú fengið slökkviliðið í heimsókn í síðustu viku og kunnu alveg að bregðast við..en sum vildu samt fara út með töskurnar sínar....sem þau urðu auðvitað að skilja eftir...

Þetta var ótrúlega yfirvegað allt saman...engin panikaði og allir voru með verkefnin á hreinu...

  

Slökkviliðsmennirnir kappkostuðu að segja okkur hversu vel við höfðum brugðist við...hversu flott þetta væri hjá okkur...og hversu frábærar við værum...og þar sem Valgeir Skagfjörð fyrirlesari og leikari var búinn að ítreka við okkur að TAKA hrósi með því að segja TAKK...í stað þess að koma með einhverja svona setningu eins og -æ..þetta var nú ekkert..-.þá vorum við bara mjög ánægðar og glaðar og þökkuðum hrósið kærlega...og fannst við alveg eiga það skilið...

Mogginn fór illa með okkur...setti inn frétt....og foreldrarnir sátu í vinnunni sinni og sáu allt í einu í tölvunni sinni að börnin þeirra væru stöddí miðjum eldsvoða...

Þar sem símarnir í skólanum detta út þegar rafmagnið fer...varð töluverð panik og margir komu hlaupandi til að sækja krúttmolana sína og koma þeim í öruggt skjól mömmu eða pabbafanngs...og margir fóru heim með krílin...

 En sumir foreldrar komu á óvart...he he...mættu bara þarna í allt havaríið og kvöddu barnið sitt glaðlega.“ Alltaf fjör í leikskólanum...góða skemmtun í dag elskan mín!!!!“Ég segi nú bara...þvílíkt traust sem borið er til okkar!!! Vááá!!!

...ef maður vill túlka það þannig...

  

Ástæða uppákomunnar í rafmagnstöflunni reyndist svo vera sú að elskulegur rafvirkinn...úbbs...GLEYMDI að herða eina hosuna...svo þar fór að myndast óeðlilegur hiti....

Við fengum rafmagnið aftur á um hádegisbil og gátum tekið kalda og frostna krakkapjakka inn í skólann á ný...

Á minni deild fóru þó níu af þrettán börnum heim og var ég mjög fefin...ég var ekki alveg til í að fara að láta alla hersinguna leggja sig og sofa ef ske kynni....

Það hafa líklega sjaldan eða aldrei verið svona margir karlmenn í skólanum í einu og voru þeir langt fram á dag að spá og spekúlera...skoða...rannsaka og finna orsakir á ýmsu sem kom í kjölfarið...svosem eins og öryggismálum sem ekki voru alveg að virka....

  

Mikil og góð lexía svona eftir á..enda fór allt vel...en vááá hvað adrenalínið var í miklu uppnámi EFTIR að allt fór að róast...úff!!!

  

Helgin er búin að vera með rólegasta móti...eiginlega bara sem betur fer...svo nú er maður búinn að endurhlaða batteríin og tilbúinn til að takast á við næstu viku...

Fórum í jólahlaðborð í Perlunni á laugardagskvöld og átum yfir okkur...og fórum svo heim til að leggjast á meltuna...úffpúff...namminamm....

  

Á miðvikudaginn er ég að fara úr landi...með slatta af milljörðum í tösku...til að semja við Svíana...athuga hvort þeir vilji kaupa Ískrónur í skiptum fyrir sænskar krónur og evrur..maður verður að leggja sitt af mörkum í kreppunni...eða...???

  

Í leiðinni ætla ég í Reggio Institudet til að stúdera starf með yngstu börnunum og fá nýjar og ferskar hugmyndir.. upplifa...skynja og rannsaka annarra upplifanir...tileinka mér það sem hentar mér og mínu starfi til að vinna með...enda alltaf gott að læra eitthvað nýtt og skemmtilegt....

Vona bara að litli blái krúttkofinn verði enn á sama stað þegar ég kem til baka...ég er jú orðin soldið mikið tengd þessu fyrirbæri... búin að vera þarna meira og minna síðustu tuttuguogtvö ár..með smá hléi...

Farin að venjast fullkomlega draugunum sem þar búa...Jakobi...Huldu og Óla litla...og meira að segja bara kann vel að meta þau öll....

  

Bara gaman....

  

Ein góð saga í restina...æ...sorrý hvað ég blogga alltaf langar færslur.... passa bara að láta líða góðan tíma á milli...þá er hægt að lesa þetta bull mitt sem framhaldssögu á kvöldin...he he...ef einhver nennir...trúið mér...ég er alveg að fíla þessa útrás sem ég fæ...bla bla bla...

  

 ÞESSI ER GÓÐ:

  

Maðurinn hafði fundið aðra - svo hún átti að flytja út. Hún eyddi fyrsta deginum í að pakka öllu niður í kassa. Næsta dag kom flutningsbíllinn og sótti allt dótið. Þriðja daginn settist hún við fallega borðstofuborðið í síðasta skipti, kveikti á kertum, setti góða músik á og borðaði stóran skammt af rækjum, rússneskum kavíar og drakk flösku af Chardonnay.

Þegar hún hafði borðað, gekk hún hringinn í hvert einasta herbergi og tróð rækjurestum inn í endana á öllum gardinustöngunum!

Þar á eftir gerði hún eldhúsið hreint og yfirgaf húsið.

Þegar maðurinn kom tilbaka í húsið með nýju kærustuna sína, voru fyrstu dagarnir ekkert nema gleði og hamingja. En svo byrjaði húsið smám saman að lykta.

Þau prófuðu allt, ryksuguðu, þvoðu, loftuðu út.....

Loftræstingin var skoðuð gaumgæfilega, kannski voru þar dauðar mýs eða rottur? Teppin voru hreinsuð, og ilmpokum og loftfrískandi vörum var komið fyrir alls staðar.


Meindýraeyðir var kallaður til og húsið var "gasað" gegn lyktinni, það þýddi, að þetta hamingjusama par þurfti að flytja út í nokkra daga.
Að lokum var allt veggfóður rifið af og húsið allt málað vel og vandlega. Ekkert hjálpaði. Vinirnir hættu að koma í heimsókn.

Iðnaðarmenn og aðrir starfskraftar gerðu allt til þess að þurfa ekki að vinna í húsinu. Húshjálpin sagði upp.

Á þessum tímapunkti gátu þau ekki heldur haldið fnykinn út lengur, svo þau ákváðu að selja. Mánuði seinna hafði húsið ekki selst, þrátt fyrir að verðið hafi lækkað um helming.

Sagan gekk, og fasteignasalinn hætti að svara hringingum þeirra. Að lokum voru þau neydd til að taka stórt bankalán til að kaupa nýtt hús.

Fyrrverandi - eiginkonan hringdi til mannsins og spurði hvernig gengi.

Hann sagði henni söguna um rotna húsið.


Hún hlustaði með mikilli umhyggju og sagði svo að hún saknaði gamla heimilis síns ógurlega mikið, og hún gæti vel hugsað sér að kaupa húsið aftur.


Maðurinn var viss um að, ex-ið vissi ekkert um hve málið væri slæmt, svo hann samdi við konuna að selja henni húsið á tíunda-hluta af markaðsverði, gegn því skilyrði að skrifað yrði undir samdægurs.

Hún samþykkti það.


Viku seinna stóðu maðurinn og kærastan í húsinu í síðasta sinn -
þau hlógu yfir sig hamingjusöm. Og þeim var létt þegar fluttningsbíllinn kom og sótti allt þeirra dót til að flytja það yfir í nýja húsið.
- þar á meðal gardínustangirnar...!!!!
 Ha ha ha....!!!     

 

MUNA: Þeim tíma, sem þú nýtir til að hjálpa öðrum, er vel varið. Þú færð það endurgoldið þótt síðar verði.

- Það er auðvelt að segja nokkur hlýleg orð, en bergmál þeirra er svo sannarlega endalaust

  

Eigið frábæra viku..…knúsið og brosið…..verið bjartsýn og jákvæð og látið aðra vita að ykkur sé ekki sama um neinn..…það eru allir mikilvægir…það skipta allir máli…..við erum öll frábær og yndisleg!!!!

 

Gleðjist og njótið!

  Knúúús!

....BJARTSÝNISBLOGG Í BYRJUN NÝRRAR VIKU....

       

Ótrúlega erilsöm vika að baki og sú næsta stefnir í að verða álíka...eða...????

Ég fór sem sagt að vinna á mánudaginn eftir að hafa verið í bómull í tæpar þrjár vikur...með þær ordrur frá doktornum að fara hægt af stað...thíhí...en ég var samt búin að segja honum að slíkt væri ekki að finna í orðabókum leikskólakennnara...annað hvort ertu að vinna eða ekki...svoleiðis er það nú bara...

Og þannig varð það...því á mánudag vantaði átta starfsmenn í húsið og þar af tvo á mína deild....sem þýddi það að ég vann frá 7:30-16:30....og þriðjudagurinn varð þannig líka...nema hvað ég tók Minnstuna með mér...hún var í fríi og er sko miklu betri en enginn....reddaði okkur alveg....

Það voru fimm foreldraviðtöl þessa daga...tvö börn í aðlögun og þrjú að flytjast á eldrri deild...plús eitt og annað sem ekki er í gangi á hverjum degi....

Miðvikudagurinn varð svo enn lengri...því þá var fagfundur eftir vinnudaginn svo ég kom heim um hálfníu það kvöldið...soldið slæpt....

En sem betur fer fór nú ástandið ört batnandi og ég komst heim á sómasamlegum tíma fimmtudag og föstudag...í frábært helgarfrí....

Fótaræflarnir mínir kvörtuðu hástöfum...en fengu enga áheyrn ...he he...en æí aðgerðinni tókst þeim einhvern veginn að drepa smáhluta af hægri fætinum...skemma taugar...og þar er bilaður pirringur í gangi...en auðvitað venst þetta einsog annað....

Það var samt ógeð gaman að komast aftur í vinnuna og fá að knúsa litla liðið...og það var ekki leiðinlegt að finna hversu vel þau tóku á móti mér og létu mér finnast ég mest ómissandi í heimi....mont...mont...

 

Það hefur líka hvarflað nokkrum sinnum að mér þessa viku hversu óumræðanlega heppin ég er að hafa örugga vinnu...þar sem hlutirnir eru í nokkuð góðum skorðum og ekki mikil hætta á uppsögnum eða launabreytingum af neinu tagi...það er ekki svo mikið hægt að skera af þesssum launum sem við leikskólakennarar erum að fá og því getum við bara unað glöð við okkar og þakkað fyrir að fá þó laun....annnað en margir aðrir...

Það er svo sorglegt að heyra í fólki....bæði í útvarpi...sjónvarpi og á förnum vegi....þar sem líf þess hefur gjörsamlega snúist á hvolf....allt í klessu og ekki mikil von framundan...úff...þá blæðir hjartanu mínu...og ég vildi óska að ég gæti gert eitthvað...

Og það er svo skrýtið...að þó ég og Magginn höfum gengið í gegnum erfiðlieika á alla kanta og misst alla veraldlega aleigu...þá finn ég miklu meira til með öðrum...því ég veit að ég redda mér allltaf...hef næga krafta til að berjast áfram....en er ekki eins viss um að aðrir geti það...kannski vanmat dauðans...en ég get ekki að því gert...ég finn meira til með öðrum...þannig er ég bara...

Mínir nánustu hafa það ekki slæmt...sem betur fer...en ég var alveg að missa mig úr ahyggjum fyrst eftir hrunið þar sem ég á aðstandendur í bankageiranum....en sem betur fer er enginn atvinnulaus...

 

Ég man...að fyrir svona tveimur til þremur árum.... þegar launamál leikskólakennnara og starfsfólks í leikskólum var mesta hitamál kaffistofunnar...vorum við nokkrar að reyna að bensda á það...að einhvern tímann myndi þessi þensla taka enda...einhvern tímann yrði markaðurinn mettaður af viðskiptafræðingum ... hagfræðingum...bankamönnum og hvað þessar stéttir allar heita.. og þá yrði örugglega atvinnuleysi...þá yrði erfitt að fá vinnu og í einkageiranum væri enga vernd að fá....ekki þetta öryggi sem við njótum sem störfum hjá ríki og bæ....

Maður reyndi að sannfæra yngra fólkið um það að það yrði alltaf öruggt að vinna hjá ríki og bæ....umönnunarstéttirnar myndu aldrei mettast alveg og því ekki svo vitlaust að mennta sig í þeim geira....

Flestir sáu samt fjármálabransann í hyllingum...þar voru störf sem gáfu vel í aðra hönd og þar var af nógu að taka...og þar er líka skaðinn mestur akkúrat í augnablikinu....

Jákvæða við þetta allt er að við höfum nóg af mannskap í leikskólanum...í skólanum og á sjúkrahúsunum...á elliheimilunum og í heimahjúkruninni ....allt sem lítur að hinum mannlegu þáttum blómstrar nú sem aldrei fyrr...og sálgæslan er ómetanleg á þessum síðustu og verstu...bara vonandi að sem flestir fái notið hennar...og það er sannarlega kominn tími til að fólk átti sig á því að þa erum við...fólkið sjálft...sem skiptum mestu máli...við og börnin okkar...foreldrarnir..systkinin....ættingjarnir og vinirnir...maðurinn á bensínstöðinni...konan í búðinni...kallinn með hattinn...kellingin með ljótu töskuna....við erum það sem lífið snýst um... peningarnir og veraldlegu gæðin eru aukaatriði...þegar upp er staðið...

 

Þrátt fyrir allt er ég ennþá ótrúlega bjartsýn...kannski er ég bara svona vitlaus...en ég sé þetta hrun einhvern veginn sem þátt sem varð að fara eins og hann fór til að stoppa okkur í ruglinu og vitlaeysunni...enda kannski eins gott að það gerðist ekki seinna...því subbuskapurinn er þegar orðinn nógur....svona ef einhver spyr mig....

Við fáum núna tækifæri til að gera landið okkar betra...bæta mannauðinn og byggja land þar sem nóg er fyrir alla...af öllu...og tækifærin næg... möguleikarnir endalausir....lærdómurinn nýttur til að betrumbæta og þroskinn farinn að leiða til nýrra áherlsna....kapítalisminn dauður en fólkið sjálft öflugra og kraftmeira en nokkru sinni fyrr....    

 

 

 

    Nostradamus var búinn að spá fyrir um þetta allt....hvort sem fólk vill trúa því eður ei...og bæði er þessi spáddómur til í kínverskum fræðum sem og í þeim egypsku...þar sem pýramídinn gefur slíkar vísbendingar...en allir þessir þrír aðilar benda líka á það að Ísland...eyjan í norðri...muni verða það land sem muni leiða heiminn til betra lífs og breyttra aðstæðna undir forystu germanska leiðtogans...sem sumir vilkja kalla nýja Messías...en aðrir bara hinn nýja leiðtoga heimsins....

Í þessari kreppu sem mun skella á allri heimsbyggðinni...mun þessi germanski leiðtogi verða áberandi...en nota bene...hann er kannski nú þegar byrjaður að athafna sig hér á landi...ungur og óreyndur...en gáfaður og mjög mikill forystumaður og leiðtogi...af hinu góða....hver svo sem það gæti verið????

Spennandi...ekki satt?????

Vá...allt í einu fór mér að liða eins og einhverjum trúboða..sem ég er að sjálfsögðu ekki....en ég er bara svo ánægð með þessa ágætu spádóma...þeir segja mér að það verður betra líf sem bíður mín og okkar allra...það er enginn heimsendir í nánd...

 

Ég man...þegar ég bjó á Dallanum 1994-1997...þá fínkembdi ég bókasafnið og las ALLT sem skrifað var um spádóma.... nýöld.... miðla...spíritisma og hvað þetta nú heitir allt saman...og ég svaf ekki fyrir hræðslu þegar ég las Nostradamus...en ég VARÐ að lesa...drekka þetta i mig og upplifa eitthvað óútskýranlegt...eitthvað sem studdi mínar hugsanir og hugmyndir...finna hversu sterk áhrif þetta hafði á mig og styrkti mína lífssýn....

Að sjálfsögðu er ég enn að lesa...gamalt og nýtt...

Í tímaritunum Nýjir tímar var fjallað um þá umpólun sem væri þegar hafin í heiminum....og að maður ætti að taka eftir henni...með því að hlustaá fréttir meðal annars...þar sem kæm9i fram að aldrei hefði jafn mikið af ...eða jafn oft ...eða jafnmargir...eða...jafnslæmt...jafnstórt eða jafnhátt...

Það var alltaf verið að slá met í einhverju..það sem gerðist var alltaf meira en nokkru sinni....

Það dóu aldrei fleiri  í flóðum...hamförum  og slysum...það varð breyting á veðrinu,,,vatnsföllunum... sjónum....jörðinnni.. himintunglunum og bara nefnið það...breytingin var og er enn...á fullu...án þess að einhver setti það endilega í eitthvert samhengi við‘ spádóma...eða þess háttar....

Alltaf ný met...

 

Og Bíbí mín besta varð einn af mínum bestu leiðbeinendum... þessi frábær miðill ....enda mátti ég hringja í hana hvar og hvenær sem var...hún var alltaf tilbúin að hjálpa...spjalla og leiðbeina... algjör gullmoli...alltaf tilbúin að gefa af sér....og gerir enn...

Mér varð tíðrætt um þessi mál í fjölskyldunni minni og fékk svona frekar dræmar undirtektir...enda ekki allir tilbúnir að kyngja því að það væri líf eftir þetta líf...og einhver misskilningur varð líka meðal elskulegra systkina minna um það í hverju starf „þessarar“ Bíbíar fælist og hvernig hún ynni...

Ég sagði þeim frá því hvernig hún gat komið í huganum til okkar alla leið til Dalvíkur...og seinna til Noregs....og litið á meinsemdir og hvað sem um ræddi....með sitt fólk með sér...og við svo spjallað um það næsta dag í síma...ég fengið þannig ráð eða svör og unnið með...og var því hin ánægðasta...

Litlibróðir fékk einhvern veginn á tilfinninguna að Bíbí væri rafvirki...ekki veit ég eiginlega af hverju....en eftir að rafmagnið fór af heima hjá stórusys einhvern tímann...minnir að það hafi verið í sameigninni hjá henni...var búið að laga það þegar hann fór aftur og þá varð einhverjum á orði að líklega hefði Bíbí rafvirki komið....????

Og eftir það heitir þessi elska Bíbí rafvirki í minni fjölskyldu...thí hí...

 Já...við erum soldið skrýtin...fjölskyldan...he he...gaman að því...

Við erum allavega bjartsýnisfólk og trúum því að fátt sé svo með öllu illt að ei boði gott....

 

Næsta vika verður örugglega full af góðum lausnum og bjartari horfum...það er ég alveg viss um....ef við erum opin fyrir breytingum... þá verða þær örugglega bara góðar....

Förum inn í hana af fullum krafti og verum dugleg að styrkja náungann...segja falleg orð og vera til staðar fyrir vini og kunningja....ýta undir jákvæðnina og bjartsýnina og benda á það skemmtilega og góða sem lifið hefur uppá að bjóða...því það eru óendanlega margir möguleikar til að gera gott líf betra....

 

MUNA: „Það sem þú kennir barninu með orðum þínum eða gjörðum heldur áfram að lifa í hjarta þess að eilífu.” Hefur þú nokkur tíma óskað þess að aðrir í fjölskyldunni vissu hversu vænt þér þykir um þá og hvað þeir eru þér mikils virði?  Farðu og segðu þeim það.

    Elska ykkur öll!!!! 

.....HLÆJUM BARA INN Í HELGINA....

 

Enn einn föstudagurinn og enn ein helgin....

Það eru örugglega margir fegnir...en ég hlakka samt mest til að geta farið í vinnuna á mánudaginnn...jibbí kæ jei!!!!

Búin að fá nóg af heimaverunni..en er alveg að verða þokkaleg í fótunum bara...ég notaði tímann vel og tók smá flensu með þessu...hálsbólgu og hita....döhhh...svo ég ætti að vera góð fram á næsta haust allavegana...he he...

  

Annars allir kátir og hressir og ég ætla bara að setja inn brandara núna...búin að vera aðeins of alvarleg undanfarnar vikur.....

  

Ég er svo illa innrætt að ef mér gefst tækifæri á að stríða smá...gríp ég það...

Miðormurinn var að segja okkur að vinur hans væri svo slæmur í maganum...yrði oft illt af mat...það væri eitthvað að honum í RIFSKIRTLINUM...

 -Nú, segi ég voða alvarleg, það er ekki gott...-Ekki?, segir hann-Nei, það er slæmt...-Hvað gerir eiginlega þessi RIFSKIRTILL?-Æ, hann sér um að brjóta niður svona ber...segi ég lúmsk... jarðaber...vínber...rifsber...-Ó, er sér kirtill fyrir það?-Jájá...vissirðu það ekki?-Ha?...neeei...en...þetta eru samt ekkert endilega ber sem gera hann veikan í RIFSkirtlinum...líka alls konar annar matur.. hamborgarar og svona???-Láttu ekki mömmu þína plata þig, segir Magginn og fer að hlæja....-Mamma!!!

-Ókei...ég og var náttla byrjuð að grenja úr hlátri...þetta heitir BRISkirtill...EKKI RIFS....

  

Ha ha ha...hann er stórkostlega orðheppinn...eða...???

Nokkrir góðir:    Hjónin sátu og ræddu um lífið og dauðann. Þar kom að eiginmaðurinn sagði að hann vildi ekki að sér væri haldið lifandi með tækjum og fljótandi næringu.

Eiginkonan brást skjótt við og slökkti á sjónvarpinu og hellti niður bjórnum hans.

Ha ha ha....

    

 

Nonni litli opnaði dyrnar að hjónaherberginu og sá að pabbi lá á bakinu og mamma hossaði sér uppi á honum. Um leið og mamma kom auga á Nonna hætti hún, klæddi sig og fór fram. Þegar Nonni sá hana spurði hann “Hvað voruð þið pabbi eiginlega að gera?”
Mamman var mjög vandræðaleg og ekki tilbúinn að útskýra þetta fyrir Nonna.  “Heyrðu”, segir hún, “Þú veist hvað hann pabbi þinn hefur stóran maga… og ég þarf stundum að hjálpa honum við að fletja hann niður!”
“Það er algjör tímasóun hjá þér”, sagði Nonni litli, -alltaf þegar þú ferð í Kringluna á fimmtudögum þá kemur konan í næsta húsi, fer niður á hnén og blæs pabba upp aftur!”

Thí hí....

  

Verkamaður hringir sig inn veikan, en yfirmaður hans er ekki par sáttur við það og segir:”Þegar ég er veikur, þá ríð ég konunni minni og þá lagast ég. Þú ættir að prófa það.” Tveimur tímum síðar mætir verkamaður galvaskur:”Þetta svínvirkaði, þú átt ekkert smá flott hús!”

Obbosssííí....

 

Það var einu sinni maður sem var ekkert sérlega ánægður með að typpið á honum var svo lítið.

Hann leitar aðstoðar vinar síns sem segir honum að hann hafi farið út í skóg, þar hafi hann hitt frosk, hann hefði beðið froskinn að giftast sér og typpið á sér hafi stækkað um 10 cm, þegar froskurinn hafi sagt nei.

Maðurinn fór því út í skóginn og hitti froskinn, hann bað hann um að giftast sér, froskurinn sagði nei og typpið stækkaði um 10 cm.

Þegar heim var komið var hann ekki alveg nógu ánægður enn og ákvað að fara aftur og púff, hann stækkaði aftur um 10 cm.

Nú var hann orðinn mjög ánægður, en samt gældi hann við þá hugmynd að typpið á honum stækkaði aðeins meira.  Hann ákvað því að fara enn eina ferðina út í skóginn, þar hitti hann froskinn og bað hann um að giftast sér.

Froskurinn brást núna hinn versti við og sagði:”Þú hlýtur að vera annað hvort heimskur eða heyrnalaus. Ég sagði nei, nei, nei og hundrað sinnum nei.”

Jááá...sææææll....


Ella var á golfæfingu dag einn er hún hitti illa við átjándu holu og golfkúlan lenti beint inni í runna.
Þegar hún ætlaði að fara að skríða eftir henni sá hún hvar lítill sætur froskur var fastur í gildru , um leið og hún losaði hann sagði froskurinn: Nú færð þú þrjár óskir uppfylltar en ég verð að segja þér frá því að það sem þú óskar þér fær maðurinn þinn tífalt meira af. Ella sem var mjög glöð og hugsaði með sér að það yrði allt í lagi. Fyrsta ósk hennar var að hún yrði fallegasta kona heims. Froskurinn varaði hana við og sagði henni að þá yrði maðurinn hennar einning fallegasi maður heims. Ella hugsaði með sér að það yrði fínt, hún væri hvort sem er fallegasta konan og að maðurinn hennar hefði ekki augun af henni. KAZAM..... og hún varð að fallegustu konu heims.
Annari ósk sinni varði hún í að biðja um að verða ríkasta kona heims. Þá sagði froskurinn : Þá mun maðurinn þinn verða 10 sinnum ríkari en þú. Ella svaraði : það er allt í lagi , allt hans er mitt og allt mitt er hans. KAZAM..... og hún varð ríkasta kona heims.
Þá sagði froskurinn: Jæja þá áttu aðeins eina ósk eftir, hver er hún ?
Ella svaraði: Ég vil fá vægt hjartaáfall....

 

Múhaha...

   Þrír menn voru á gangi þegar þeir komu allt í einu að djúpri, straumharðri og vatnsmikilli á.  Þeir urðu að komast yfir á hinn bakkann en vissu ekki hvernig þeir ættu að fara að því. Sá fyrsti bað til Guðs "Kæri Guð veittu mér styrk til að komast yfir ána!" Og búmm! Guð haf honum sterka vöðva svo hann gat synt yfir ána.  Þetta þrekvirki tók þetta hann tvo klukkutíma og hann var nokkrum sinnum nær dauða en lífi. Þá sagði sá næsti "Kæri Guð, gefðu mér styrk og verkfæri til að ég geti komist yfir ána" Og búmm! Guð gaf hónum árabát og hann var um klukkustund að róa yfir á hinn bakann. Oft var báturinn mjög nærri því að velta. Sá þriðji hafði fylgst með svaðilför hinna og lagðist á bæn.  "Kæri Guð, gefðu mer styrk, verkfæri og gáfur svo ég geti komist yfir ána" Og búmm! Guð gerði mannin að konu.  Hún skoðaði kortið, gekk upp með ánni nokkur hundruð metra og fór svo yfir brúna. 

Ha ha ha ha ha Ha ha ha ha ha Ha ha ha....

  MUNA: “Málverkið er málað mörgum ólíkum litum, öllum jafnþörfum og mikilvægum.Berðu framar öllu virðingu fyrir sjálfum þér „-Eitt af því sem veitir mikla ánægju í lífinu er að framkvæma það sem aðrir segja að við ráðum ekki við.... -

 

Eigið öll góða helgi og verið bara róleg í rjómanum...þetta hefst allt...við gefumst aldrei upp muniði....

Knúúús....

ER STÓRASTA LAND Í HEIMI SVO BARA FULLT AF "BÍBB"...???...USSU SUSSU...!!!

 

Þó mann langi ekki að velta sér uppúr þessu krepputali alltaf stöðugt...þá er einhvern vegin allsstaðar eitthvað sem minnir mann á að þjóðfélagið sé í algjörum hnút...djúpum og illa lyktandi skít....

 

Sem betur fer er allt fínt hér í Trönuhjallanum...ég er öll að koma til eftir þessa ágætu aðgerð og fer fljótlega að vinna...knúsa litlu krílaskottin mín öll og njóta þess að vera innan um allt sakleysið og lífsgleðina....ó mæ gooood hvað ég sakna þeirra geggjað mikið....

 

Ég fór á tvo samliggjandi skipulagsdaga fyrir helgi...þá voru náttla engin kríli...en vááá...ég var alveg búin á því eftir þessa daga fyrir því...samt var bara verið að funda og skipuleggja...hlusta á fyrirlestra og þess háttar....

 

Fengum Siggu frá Blátt Áfram til að koma og segja frá starfinu og reynslunni og það var átakamikill og innihaldsríkur fyrirlestur og kom mörgum hugsunum og pælingum í gang í hausunum á okkur...úff....

 

Valgeir Skagfjörð átti að koma og hressa okkur upp en kallgreyið veiktist svo vð urðum að nota plan B....og vorum bara ógeð duglegar.....

 

Miðormurinn...afmælisbarn síðustu viku...bauð svo í kaffi á laugardaginn og var mikið fjör á staðnum.....

   

Mömmukrúttið mitt átti svo afmæli á Sunnudaginn og hittist stórfjölskyldan þar yfir kaffi og góðgæti...uhmmm...TIL HAMINGJU BESTA MAMMA Í HEIMI!!!!

 

Þar var að sjálfsögðu mikið spjallað og mikið pælt....en mest fer þó í taugar fólks hversu mikil lýgi virðist vera í gangi...enginn segir neitt og enginn sagði neitt...enginn vissi neitt og enginn heyrði neitt...allir hvítþvo sig af skömminni og skítnum...stjórnmálamenn...bankastjórar...seðlabankastjórar... eftirlitsmenn... útrásarliðið allt... kommon pípúl...koma heiðarlega fram! Viðurkenna mistökin og finna leiðir til úrbóta....BARA EKKI LJÚGA!

 

Skíturinn og ógeðið er allsráðandi og maður er eiginlega mest í sjokki vegna spillingarinnar...sem maður svosem vissi að var þerna..en að þetta væri ssvona ógeð mikið...ó mæ god!

 

Fólkið í landinu á sko mikið betra skilið en þennan viðbjóð....það þarf sko að hreinsa klakann vandlega...og fá til þess heiðarlegt fólk...með menntun við hæfi....einhverja sem hægt er að treysta...einhverja sem láta ekki spillinguna lita mannorð sitt..einhverja sem hafa metnað og vita hvernig best er að koma hlutunum í viðunandi horf...þola að hlusta á ráð reyndra manna héðan og þaðan úr heiminum og nýta sér þá þekkingu sem þegar er til...eins og til dæmis í Finnlandi....og í fleiri löndum...það þarf ekki að finna upp nýtt hjól..heldur nota það sem til er og gera betra....

 

Svo gætum við sparað með því að skera niður þingmannafjöldann..he he..ekki öskra á mig....lítið land þarf ekkert 63 kjördæmiskjörna þingmenn...þeir eru aldrei sammála um neitt og koma sér ekki að neinu verki af viti...svo ég held að svona eins og fjórir frá hverjum landsfjórðungi væri alveg nóg....myndi spara tíma og fyrirhöfn...og helling af pééééningum....

 

Þurfa ekki allir að taka þátt í að koma klakanum á flot aftur????...strandið er orðið nógu andsk..kostnaðarsamt...og fólkið í landinu á ekki að þurfa að blæða fyrir allan óbjóðinn...loforðin voru mörg og fyrirheitn ófá...ráðamenn eiga að standa við þau og það er fólkið í landinu sem á að krefjast þess að réttlætinu verði fullnægt....ALLIR EÐA ENGINN...svo einfalt er það...

 

Ef ekkert fer að gerast á allra næstu dögum missum við hæfileikaríkt og frábært fólk úr landi...það fer bara...skilur skuldirnar eftir..skítt með að verða gjaldþrota...bara betra að fara og finna sér nýtt upphaf...nýja byrjun...það er þannig sem unga fólkið okkar lítur á stöðuna...og vílar sér ekki við að koma sér burt....

 

Þeir sem eftir sitja fá þá jafnvel á sig meiri skuldir...gjaldþrot og erfiðleika,,,og ennþá meiri skít....

 

Ég hugsa til þeirra sem eru núna að reyna að átta sig á breyttri stöðu...bin there...það er ekki auðvelt að missa og það er ekki auðvelt að byrja upp á nýtt en það er sko alveg hægt...trúið mér....og það er sko ekki það versts sem getur komið fyrir mann....

 

Maður má bara ekki láta reiðina og neikvæðnina ná tökum á sér....heldur líta á þessa bitru...eða sáru... reynslu...sem part af þroskanum...part af því að verða heilli og betri manneskja...part af því að geta mistekist án þess að gefast uppp...heldur standa alltaf upp aftur...bjartsýnn og sterkur....öflugri en nokkru sinni fyrr til að takast á við næsta verkefni...

 

Versta er kannski óvissan...biðin og allar ósvöruðu spurningarnar....tilhugsunuin um hið óþekkta og hvað bíði handan hornsins....en svo kemst maður að því að það er von...það er líf...og það er meira að segja bara ekki svo slæmt líf....eftir svona áfall...

 

Ég man að við áttum erfiðast með að vita ekki hvað yrði um okkur...biðin var lööööng og maður reyndi að vera ekkert að hugsa of mikið um þetta allt..ekki velta okkur upp úr orökum og afleiðingu...óréttlæti eða að verið væri að brjóta á okkur....hatri og ljótum hugsunum.....heldur horfa bjartsýnum augum fram á við...einbeita okkur að börnunum okkar og núinu...láta hlutina ganga og vera bara dugleg að finna eitthvað skemmtilegt og skondið til að hlæja að....hafa gaman...gleyma sér og njóta....

 

OG SVO GERIST EKKI NEITT....



Eftir að þeir dæmdu dóminn þann
 
sem drap að lokum sjálfan sannleikann
 
og sýndi það að réttlæti ei finnst
 
í formi því sem áður höfðum kynnst
 
Þá höfum bara setið óáreitt
 
og síðan bara gerist ekki neitt....
  

Húsið farið, framtíðin í hnút
 
fengum boð um það að flytja út
 
dagsetning sem dregin var á frest
 
ráðherra það þakkað getum mest
 
sitjum hérna óróleg og þreytt
 
því það bara gerist ekki neitt..... 
   

Loforðin þau liggja hér og þar
 
langdregið er ráðamanna svar
 
vitum ekkert hvert er næsta skref
 
örlögin þau spunnu þennan vef
 
sem enginn getur nokkru sinni breytt
 
og svo bara gerist ekki neitt.... 
   

Óvissan er ógn sem glittir í
 
óttinn grípur um sig æ og sí
 
svör við okkar framtíð ekki til
 
hversvegna ég bara ekki skil
 
biðin virðist renna út í eitt 
 
já það bara gerist ekki neitt.... 
   

Síminn þegir, það er ekkert bréf
 
þögnin enn það eina sem ég hef
 
dagarnir þeir líða einn og einn
 
einhvernveginn tilgangur ei neinn
 
á þessu erum orðin ansi þreytt
 
ennþá bara gerist ekki neitt...



 
 Koma tímar koma ráðin góð
kvíðin missa meigum ekki móð

einhversstaðar liggur lausnin sú

stolt við skulum halda í þá trú

að okkar bíði framtíð blómum skreytt

þó ennþá bara gerist ekki neitt....
BH 2007.
  

„Ef þú getur ekki farið gegnum fjallið skaltu fara umhverfis það.Ef þú getur ekki farið kringum fjallið skaltu klífa það.Ef þú getur ekki klifið það sestu niður og hugleiddu hvort það borgi sig að skoða það sem er hinum megin. Ef svo er... byrjaðu að grafa göng.“

    

 

MUNA; Erfiður tími þarf ekki að vera niðurdrepandi ef þú lítur á hann sem nýja byrjun í lífi þínu.- Manni getur misheppnast mörgum sinnum, en hann er ekki misheppnaður fyrr en hann fer að kenna öðrum um –

 Verum bjartsýn...lítum á þessa hreinsun sem góða leið til að losa okkur við það sem við vildum aldrei hafa og byggja upp það sem við viljum virkilega... lærum...lifum...njótum!

Bros og knúúús í hvert hús!InLove 



 

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband